ایران حق بزرگی به گردن جامعه افغانستان دارد

با این‌ همه بعید می‌دانم که در ایران تعداد زیادی از مهاجران این کشور حضور داشته باشند که به دلایلی از تحصیل یا ادامه تحصیل بازمانده باشند. بسیاری از ما، تا به‌ حال به این عزیزان فارسی‌ زبان هرگونه کمکی که می‌توانسته‌ایم، روا داشته‌ایم و آنجایی که قوانین، شرایط را برای تحصیل یا کار آنها، سخت کرده بودند، با پیشنهاد و مشورت و مشاوره، راه آنها را باز کرده‌ایم چراکه معتقدیم، آموزش می‌تواند، حضور کودکان و نوجوانان افغانستانی را در کشور ما، بهتر و آرام‌تر کند.

به ‌خاطر دارم که مدتی پیش در همایشی که از طرف یونیسف، برگزار شد، مسئول اتباع خارجی، آمارهایی را درباره وضعیت آموزش کودکان این کشور مطرح کرد که در میان آنها، تلاش همه‌ جانبه دولت ایران و ایرانی‌ها واضح بود. متأسفانه اما چنین آمارهایی هیچ‌گاه رسانه‌ای نمی‌شود و این تنها ماجرای غم‌انگیز «ستایش» است که به مطبوعات ما راه پیدا می‌کند. کاش قدری از میهمان‌نوازی ما هم گفته می‌شد، کاش گفته می‌شد که چطور در کوچه‌پس‌کوچه‌های همین تهران خودمان، آنها را چون دوست و برادر و خواهر و فرزند پذیرفته‌ایم و به‌قدر وسعمان، سعی در گشودن گره‌های زندگی‌شان در روزگار مهاجرت کرده‌ایم. غم‌انگیز اما اینجاست که در برخی موارد، آنچه از این‌همه‌سال میهمان‌نوازی به رسانه‌های بیگانه رسوخ می‌کند، حکایت از ناسپاسی دارد، حکایت از فراموشی لطفی که ایرانی‌ها بی‌منت، روانه مردم مهاجر و جنگ‌زده افغانستان کردند و می‌کنند.
اگرچه چنین آیین‌نامه‌ای شرایط را برای تحصیل دانش‌آموزان کشور افغانستان راحت‌تر می‌کند اما کیست که نداند، ما بنا بر سنت‌های ایرانی‌مان، آموزش را بی‌چشمداشت نثار آنها کرده‌ایم تا در میهمان‌نوازی سنگ‌تمام گذاشته باشیم؛ خیل کثیر فیلم‌سازان جوان این کشور در فضاهای بین‌المللی، نشانه کوچکی است بر اینکه نوجوانی آنها در ایران با انواع آموزش‌ها در حوزه‌های مختلف همراه بوده و حتما چنین روندی ادامه خواهد داشت. در چنین شرایطی خوب است که برای آموزش نوجوانان و جوانان افغانستانی در مراکز فنی- حرفه‌ای و هنرستان‌ها هم فکری شود تا زمینه اشتغال آنها در آینده، بیشتر از گذشته فراهم شود.
مخلص کلام اینکه، کجای دنیا جز ایران می‌توانست پناهگاه و مأوای زندگی مردم افغانستان باشد؟ ایران حق بزرگی به گردن جامعه افغانستان دارد و این حق، با تصویب چنین آیین‌نامه‌هایی از سوی دولت، در حال آغاز کردن راه تازه‌ای است که در آن، دولت و مردم ایران، توان خود را در میهمان‌ نوازی بیشتر به میهمانانشان نشان می‌دهند.