کودکان کار، کارگران بی شناسنامه!

امروز 11 اردیبهشت‌ماه روز جهانی کارگر نامیده شده، همان روزی که همه نگاه‌ها به سمت کارگران زحمتکش کارخانه‌ها می‌رود. همان‌هایی که هر از گاهی طعم تلخ بیکاری را به جان می‌خرند و حقوق‌هایشان را یک خط درمیان می‌گیرند و بازهم سر خم نمی‌کنند. در این میان، اما نام کودکانی هم به میان می‌آید که اگرچه نام‌شان در روز کارگر، «کارگر» نوشته نمی‌شود، اما شبیه همان کارگرانی هستند که برای کسب روزی حلال، همه عمرشان را بر سر چهارراه‌ها، به فال و گلفروشی می‌گذرانند! اسم‌شان کودک کار است، اما شغل‌شان کسب درآمد برای خانواده‌ای است که چشم امیدشان به او دوخته شده. اینها همان کارگران بدون شناسنامه‌‌ای هستند که هویت‌شان با «کار» معنا پیدا می‌کند و اگرچه وجودشان زیر بار سنگین زندگی خم شده، اما کسی کارگر صدایشان نمی‌کند!درحال حاضر هیچ آمار دقیقی درباره تعداد واقعی کودکان کار در دست نیست، تنها آمار همان گفته‌های رئیس اورژانس اجتماعی کشور است که تعداد کودکان کار را حدود 9 هزار کودک اعلام می‌کند! کودکانی که تعداد زیادی از آنها ترک تحصیل کرده‌اند یا بازمانده از تحصیل هستند. براین اساس سازمان بهزیستی در سال گذشته درباره کاهش تعداد کودکان کار پیشنهادی را به دادستان کل کشور ارائه کرد تا اگر کودکی 3 بار توسط مأموران این سازمان شناسایی شد، حضانت او از خانواده‌اش سلب و به بهزیستی واگذار شود.
«رضا جعفری سدهی»، رئیس اورژانس اجتماعی کشور در این زمینه به «ایران» می‌گوید: «با وجود اینکه تعداد زیادی از خانواده‌های این کودکان متعهد به نفرستادن آنها به خیابان می‌شوند، اما باز شاهد تکرار این اتفاق هستیم. بر همین اساس سازمان بهزیستی پیشنهادی به قوه قضائیه در این زمینه اعلام کرده است.»وی با اشاره به اینکه معتقدیم مشکلات معیشتی خانواده‌ها است که موجب به وجود آمدن کودکان کاربه جای خانه و مدرسه در خیابان‌ها می‌شود، افزود: «بر همین اساس تلاش می‌کنیم تا در کنار کودک از خانواده آنها نیز حمایت کنیم. برخی از کودکان کار روزها در خیابان‌ها کار می‌کنند و شب‌ها به خانه‌هایشان برمی‌گردند. بنابراین به این نتیجه رسیدیم تمرکزمان را به جای کودک معطوف به خانواده کنیم.»
جعفری با اشاره به اینکه 46 مرکز کودک و خانواده در کشور وجود دارد، می‌افزاید: در سال‌های گذشته برای حمایت از این کودکان تنها مراکز پذیرشی شبانه روزی فعالیت می‌کردند که این موضوع معایب بسیاری داشت که ظرفیت محدود و مسئولیت گریزی خانواده‌ها از جمله آنها بود. به همین خاطر تصمیم به تأسیس مراکز حمایت و آموزش کودک و خانواده گرفتیم. رئیس اورژانس اجتماعی کشور با اشاره به اینکه برخی از این کودکان خود راضی به حضور در خیابان نیستند، ادامه می‌دهد: تعداد زیادی از خانواده‌های این افراد ممکن است در اثر سقوط از ارتفاع و حوادث دچار ازکارافتادگی شده باشند و به همین خاطر کودک برای تأمین مخارج خانواده‌اش ناچار است که به خیابان‌ها برود.
وی با اشاره به اینکه ارائه خدمات معیشتی به این خانواده‌ها یکی از اقدامات بهزیستی است، ادامه می‌دهد: تعداد زیادی از این کودکان ترک تحصیل کرده‌اند و بازمانده از تحصیل محسوب می‌شوند. به همین خاطر با شناسایی این افراد تلاش می‌کنیم تا مشکل تحصیلی آنها برطرف شود. جعفری با اشاره به اینکه رویکرد بهزیستی در این زمینه کاهش آسیب است، افزود: ما به کودکان کار به عنوان یک مجرم نگاه نمی‌کنیم. در حالی که برخی از مسئولان بین تکدی گری و کار تفاوتی قائل نمی‌شوند. در اینجا باید توجه کرد که تکدی‌گری جرم است و حتی قانونگذار برای آن 6 ماه تا 2 سال حبس پیش‌بینی کرده است. حتی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک، مباشرت در اجبار کودکان به کار جرم محسوب می‌شود.

منبع: روزنامه ایران