ارتش آمریکا خطری برای محیط‌زیست جهان!

چندی پیش اتفاقی در جهان رخ داد که علی‌القاعده باید مثل یک بمب خبری، توجه رسانه‌های گروهی مطرح دنیا و به طبع آن، افکار عمومی را به سوی خود جلب می‌کرد؛ اما به دلیل پوشش ضعیف رسانه‌ای، آنچنان بازخوردهایی را نیافرید! چرا؟

ماجرا آن بود که پایگاه نیروی دریایی آمریکا در "ویرجینیا بیچ" نزدیک به ٩٤هزار گالن سوخت جت را در آبراهه‌ای به فاصله کمتر از یک مایلی اقیانوس اطلس، خالی کرد. این مسئله یک واقعیت مهم و تا بحال کمتر شناخته شده را برجسته می‌کند: اینکه وزارت دفاع امریکا بزرگترین آلوده‌کننده در سطح ملی و در دنیاست! درحقیقت، میزان تولید سالانه مواد و پسماندهای شیمیایی توسط وزارت دفاع ایالات متحده بیش از آن مقداری است که در مدت مشابه توسط پنج کمپانی‌ بزرگ و بی‌رقیب در حوزه مواد شیمیایی تولید می‌شود. ارتش آمریکا، میراث سمی خود را در سراسر دنیا به شکل اورانیوم ضعیف شده، نفت، سوخت جت، آفتکش‌ها و مواد خطرناکی چون عامل نارنجی، سرب و غیره بجا گذاشته است. چنانچه در سال ٢٠١٤، مدیر سابق برنامه محیط زیست پنتاگون به نیوزویک گفت: اداره او می‌بایست با ٣٩ هزار منطقه آلوده به بزرگی ١٩ میلیون هکتار در ایالات متحده مبارزه کند.

پایگاه‌های نظامی امریکا، چه محلی و چه در خارج از کشور، با پرکلرات و دیگر ترکیبات سوخت جت و موشک که منابع آب آشامیدنی، سفره‌های آب و خاک را مسموم می‌کنند، بطور ثابت در رده آلوده‌ترین مکان‌های دنیا به شمار می‌روند. صدها پایگاه نظامی را می‌توان در سیاهه آژانس محیط‌زیست امریکا از مناطقی که با مواد زائد خطرناک آلوده شده‌اند و رسیدگی به آنها از جانب دولت اولویت دارد، یافت. جان دینگل، یک نماینده بازنشسته کنگره از میشیگان و یک سرباز جنگ‌دیده در سال ٢٠١٤ به نیوزویک گفته بود: "تقریبا همه مناطق نظامی امریکا بطور جدی آلوده هستند." کمپ لژون در جکسونزویل/کارولینای شمالی یکی از چنین پایگاه‌هایی است. مسمومیت آب زیرزمینی در آنجا پس از آلودگی با مقدار قابل توجهی از مواد سرطان‌زا از سال ١٩٥٣ تا ١٩٨٧ بسیار گسترده و حتی مرگ‌آور شد. با این وجود، ماه فوریه گذشته دولت برای نخستین بار به آنها که تحت تأثیر این آلودگی قرار داشتند اجازه درخواست رسمی غرامت را داد. شمار زیادی از پایگاه‌ها در خارج از خاک امریکا نیز سامانه‌های آبرسانی محلی را آلوده کرده‌اند که مشهورترین آنها پایگاه نیروی هوایی کادِنا در اوکیناوا/ژاپن است.
علاوه بر این، ایالات متحده که بیش از همه کشورهای جهان، به آزمایش‌ سلاح‌های هسته‌ای اقدام کرده، مسئول ادامه تابش مقدار قابل‌توجهی از پرتوهای رادیواکتیو است که بسیاری از جزایر اقیانوس آرام را آلوده می‌کنند. یکی از جدیدترین شواهد برای سابقه تخریب وحشتناک محیط زیستی ارتش امریکا، عراق است. عملیات نظامی به تشدید بیابان‌زایی تا ۹۰درصدِ خاک عراق منجر شده است. ارتش آمریکا بزرگترین خطر برای حفظ پایداری محیط زیست در جهان به شمار می‌رود؛ به نحوی که نوامبر گذشته نیروی دریایی امریکا برنامه خود را در آزاد کردن ٢٠ هزار تن از مواد "استرس آور" برای محیط زیست، از جمله فلزات سنگین و مواد منفجره، به مناطق ساحلی اقیانوس آرام در شمال غرب امریکا در طول سال جاری اعلام کرد.
تاسف‌آورتر آنکه در پاسخ به نگرانی‌های ابراز شده در برابر این برنامه‌ها، سخنگوی نیروی دریایی گفته که فلزات سنگین و حتی اورانیوم ضعیف شده از دیگر فلزات، خطرناکتر نیستند! پاسخی که بوضوح واقعیت‌های علمی را نفی می‌کند. اینطور بنظر می‌رسد که عملیات نظامی آمریکا که به عنوان "ایجاد امنیت بیشتر برای امریکایی‌ها" تفسیر می‌شوند، بیشتر از آنچه اغلب مردم برایشان قابل درک است، هزینه دارند؛ هزینه‌ای که برای نسل‌های بعد هم در ایالات متحده و هم در خارج از آنجا محسوس خواهد بود. درواقع، چه کسی می‌داند چه سهمی از موج فزاینده بیماری‌های خطرناکی چون سرطان، برعهده ماشین تولید جنگ‌افزار و صنایع وابسته در آمریکا و دیگر مناطق جهان است؟ چه حماقتی از این بالاتر که به بهانه تامین امنیت، سلامتی و امنیت واقعی نوع بشر به مخاطره افتد؟

محمد درویش، فعال محیط زیست
منبع و مشروح خبر: خبرگزاری ایانا